....

ايثار 

خفته اي ارام و من تا صبح بيدارم هنوز 

از تمام لحظه هاي بي تو بيذارم هنوز

مي شوي بيدارو بي انكه بداني  حال من 

تا طلوع صبح فرداي تو بيمارم هنوز 

يك شبي عمرم به پايان ميرسد اما مدام 

مهره ي شطرنج مشتاقان بسيارم هنوز 

مو پريشان مي كني درباد، ميداني كه من ؟؟

بر سر يك حلقه ي موي تو بر دارم هنوز 

زير اوار نگاهت جان سپردن بس نبود ؟؟

ميدهد هر دم خيال چشمت ازارم هنوز 

بر سرت يك شهر دارد بامن بيچاره جنگ

با تو در ميدانم و معناي ايثارم هنوز.

((غزليات فرشيدشريفي))

١٣٩٤/١٠/٦ 

ساعت ٣:٠٠ شب

..

((قربانگاه))

ذبح کن بگذار من ، عمری به قربانت شوم 

ساكن و خلوت نشين چشم و مهمانت شوم 

سال و ماه و لحظه های با تو بودن رامدام

عید باشد ، در کنارت چشمه سارانت شوم 

گر چه هر روز عِید قربان تو باشد ، مایلم 

بره ي احساس پاك و عشق پنهانت شوم 

دشنه ات را سخت فرو كن درگلوگاهم ولي

ازلب سرخت گذُارچون تشنه سیرابت شوم

بي هوا من را به قربانگاه اغوشت بِبَر

یک نفس بگذار، اسماعیل دامانت شوم

با خيالت پيرهنم هرشب معطر مي شود 

كودك احساس من بُگذار مسيح هايت شوم

((غزليات فرشيدشريفي))