((شهريور))
درونم بي تو در يك اتش هولناك مي سوزد
تمام ريشه هاي باورم نمناك مي سوزد
مرا هر شب خيال خواب هاي سردو اشفته
چو ققنوسي درون لانهاي غمناک مي سوزد
گذشت و چند روزي بعد تو با خاطراتت هي
نهانم كودكي با چهرهاي خوفناك مي سوزد
ز داغ فرقتت از چشم هايم سيل اشك جاري
جهاني در شُعاي ديده ام وهمناك مي سوزد
دران شب هاي شهريور همه ابستن غم شد
غزلهايي كه درانديشه ام بيمناك مي سوزد
گهي در لا به لاي پيچ و تاب يك شب خرداد
درونم اضطراب مُهلكي دردناك ميسوزد
مرا همچون نخ سيگار بهمن بين دستانت
به سراتش كشيدي پيكرم سوزناك مي سوزد
تو ان نيلاي باراني كه در انديشهام گاهي
چنان اتشفشان خفته اي خشمناك ميسوزد
به پايان مي رسد اين روزهايم همچو كابوسي
كه جانم در سكانس صامتي ترسناك ميسوزد
((غزلياتفرشيدشريفي))
سرودهشدهدرتاريخ
١٣٩٨/٨/٨
ساعت
١٢:٣٠شب
:: برچسب‌ها:
شهريور ,
خرداد ,
بهمن ,
نيلايباران ,
طبيعت ,
اشعار ,
غزليات ,
شعر ,
هنر ,
رمان ,
داستان ,
سعد ,
مولوي ,
خافظ ,
شهريار ,
استادشهريار ,
مولانا ,
فرشيدشريفي ,
مناظره ,
ادبيات ,
نويسنده ,
خواننده ,
ربايي ,
مسنوي ,
شعرنو ,
سهراب ,
,
:: بازدید از این مطلب : 214
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
